Orde en Ordinarium
Orde en Ordinarium - de woorden lijken op elkaar en dat is niet voor niets. 'Ordinarium' betekent 'het gewone'. Dat wil zeggen: de vaste onderdelen in een eredienst, die steeds weer terugkomen. Je kunt hier denken aan het Franse woord ordinaire - 'gewoon'.
Bij het ordinarium hoort het 'proprium'. Dat zijn de onderdelen die ook altijd terugkomen, maar dan elke keer anders, de lezingen, de liederen die wisselen. Het proprium is 'het eigene'. Ook hier helpt de Franse taal: propre - 'eigen'. De invulling van deze onderdelen is eigen aan het moment, de tijd van het jaar.
Meestal wordt onder een ordinariumliturgie verstaan: een orde van dienst met de klassieke onderdelen: Kyrië, Gloria, Credo, Santus Benedictus en Agnus Dei. Maar ook in de gereformeerde liturgische traditie heb je ordinariumonderdelen, bijvoorbeeld de geloofsbelijdenis, het votum en de zegen.
Een voorbeeld van een uitgewerkte dienst waarin de klassieke ordinariumonderdelen een plaats hebben is hier te vinden.
Voor de invulling van deze ordinariumliturgie bevat het Liedboek veel materiaal, op pagina 594 staat een overzicht van toonzettigen van vaste liturgische gezangen die bij elkaar horen. Kies ook hieruit een stijl die de gemeente een tijd gebruikt en herhaalt. Het gemeente-ordinarium van Sytze de Vries en Willem Vogel is daarin wellicht een mooie start (achtereenvolgens LB 299f, 404f, 407f en 408f).
Wil je je verder verdiepen in de mogelijkheden van een ordinariumliturgie? Lees dan hier verder en vraag ook de Notitie Orde D aan.